Mijn naam is Stephane. Het heeft niet veel gescheeld of mijn ouders hadden mij Sydney genoemd. Enige twijfel over de uitspreekbaarheid door mijn toekomstige meter en peter hebben uiteindelijk de balans doen overhellen naar "Stephane". Talrijke schrijfwijzen en zelfs uitspraken blijven vandaag nog verwarring veroorzaken maar geen enkele twijfel blijft bestaan over wie ik ben. 

​

Ik ben een mens die voortdurend groeit en evolueert, met vallen en opstaan, met wisselend success.

​

Tijdens mijn laatste jaar middelbaar onderwijs, waar ik natuurwetenschappen volgde, vertelde mijn klastitularis dat ik nooit universitaire studies zou aankunnen. Wel, ik zou hem met een door koppigheid gevoed doorzettingsvermogen het tegendeel bewijzen. Het maakte een soort kwaadheid omwille van zijn oordeel in me los wat ervoor zorgde dat ik in mijn opzet zou slagen. Ik was wel geïnteresseerd in de mens en het medische, maar arts zou ik nooit worden. De mond van de mens met dat rijtje witte parels erin zou een voldoende groot werkterrein moeten zijn om mijn creatieve honger op een manuele manier te kunnen stillen. De mooi gerangschikte materialen en instrumenten in de schuif van mijn eigen tandarts suggereerden een soort van controle en rust.

Van nature was ik een eerder rustig persoon, afwachtend, bedeesd en stil, op het randje van sociaal incapabel. Vermits een tandarts natuurlijk ook met mensen moet dealen, zag ik er de mogelijkheid in om tegelijkertijd mijn social skills te ontwikkelen en aan te scherpen.

​

In 1995 werd ik losgelaten op een bende nietsvermoedende patiënten en ondertussen zijn we 27 jaar verder. Op dinsdag behandel ik de leukerds en vips die mij al die jaren blijven achtervolgen, wáár ik ook naartoe ga. Mijn core business is echter het opleiden van tandartsen, in binnen en buitenland, in de deelgebieden waar ik het meest bedreven in geworden ben. Gaandeweg veranderde mijn focus ook naar de dingen die niets te maken hebben met het puur technische van onze job. Dit gaf me de mogelijkheid te groeien als persoon, in die mate zelfs dat ik niet anders kan dan deze dingen met jullie delen. Na ongeveer 4 jaar is de cursus Brainhacking in de Praktijk klaar en ik ben ervan overtuigd dat hij door de jaren heen nog zal veranderen, groeien, zoals die boom waar ik daarnet nog tegen stond te plassen.

​

Het gebruik van cofferdam is voor mij, samen met vergroting, één  van de meest krachtige instrumenten om je tandheelkundig werk te boosten qua zowel comfort als kwaliteit. Het blijft ook één van de meest impact volle cursussen vermits hij zoveel raakvlakken heeft met wat je in de dagelijkse praktijk doet.